Ceviz Yetiştiriciliği

Uzakdoğu'dan başlayarak Türkiye ve Avrupa üzerinden Amerika'ya kadar uzanan çok geniş bir bölgede yetiştiriciliği yapılan ceviz meyvesi, odunu, yaprağı, kabuğu ve kütüğü ile insanımıza, çiftçimize çok yönlü fayda sağlayan bir meyve türüdür. Türkiye, Dünya ceviz üretiminde 3. sırayı almaktadır.

 Üretimimizin sürekli artmasına rağmen, gerek illere ve bölgelere, gerekse yıllara göre düzenli bir üretim yapılamamakta ve ağaç başına verim, olması gerekenden düşük kalmakta; bunun sonucunda da ülkemiz ceviz dış satımı, önemli pazarları kaybetmektedir. Bu düzensizliği önlemek için, ceviz yetiştiriciliği yapan üreticiler şu önemli hususları unutmamalıdır.

       I.   Ceviz üretimi verim ve meyve kalitesi belli olan standart çeşitlerle yapılmalıdır.

     II.            Yetiştiricilik, tek tek ağaçlar şeklinde değil daha çok kapama ceviz bahçeleri halinde yapılmalıdır.

  III.            Teknik ve kültürel uygulamalar yeterli biçimde kullanılmalı, döllenme biyolojisi yönünden yeterli bilgileri edinerek gerekli tedbirler alınmalıdır.

  IV.            Ceviz, asıl ürün olarak dikkate alınarak iklim ve toprak şartları uygun olmayan yerlere dikilmemelidir.

İKLİM İSTEKLERİ

Sıcak ılıman meyve türlerinden olan cevizler, hem yüksek hem de düşük sıcaklığa karşı hassastır. Yüksek yaz sıcakları yeşil kabukta yanmalara, cevizin içinde büzülmelere neden olur. Bu zararlanmalar 35 ^O C 'de başlar, 40-43 ^O C 'de daha fazla etkilenir. Genç ceviz ağaçlarının taze sürgünleri 9 ^O C de bile zararlanırlar ve olgunlaşmış sürgünler kurumaya maruz kalırlar. Dinlenme dönemlerinde 11.5 ^O C de düşük sıcaklığa dayanan ağaçlar, sonbaharın erken donlarında 8 ile 9 ^O C de bile zarar görebilirler. Geç ilkbahar donları, gelişen yeni tomurcukların patlama döneminde cevizlerde en fazla zararı yapar. Kapalı tomurcuklar 1 ^O C 'ye, tam çiçeklenmede 3 ^O C 'ye, küçük yeşil meyveler ise 1 ^O C 'ye kadar dayanabilirler. Bu durum, cevizlerin bu dönemde diğer meyve türlerinden daha hassas olduğunu göstermektedir.

BAHÇE YERİNİN SEÇİMİ

Ceviz ağacı, köklerinin 2.5-3 metreye kadar rahatça gelişebileceği topraklarda en iyi biçimde yetişir. Bu nedenle, bahçe tesisinden önce toprağın 3 m kadar altı, bir burgu vanasıyla kontrol edilmelidir. Çünkü ceviz kazık köklü bir meyvedir. Yer seçimi bakımından ceviz tarımını sınırlayan en önemli faktörlerden birisi, taban suyudur. Taban suyu yüksek olan yerlerde ağacın gelişmesi durur, birkaç yıl içinde tamamen kurumaya başlar. Cevizler, toprak tuzluluğuna dayanım yönünden orta derecedeki meyveler grubuna girmektedir.

ANAÇ SEÇİMİ

Bugün ceviz fidanı yetiştiriciliği için izlenecek en önemli yol, anaçların tohumlarından elde edilecek çöğürlerin, standart olarak seçilen üstün verim ve niteliklere sahip çeşitler ile aşılanması olacaktır. Aşılı ceviz fidanı üretiminde standart çeşitlerin tespiti kadar, üzerine aşı yapılacak çöğürleri yetiştirmek üzere tohum alınacak anacın seçimi de çok önemlidir. Tohumluk olarak seçilen kabuklu cevizler, üzerini örten yeşil kabuğun (tetir veya yeşil kal) %80'i çatladıktan sonra hasat edilmelidir. Ceviz tohum anacında aranan başlıca özellikler şunlardır:

       I.            Ağaç verimli olmalı, her yıl meyve vermelidir.

     II.            Meyveler sağlam, içi dolgun, yağı oranı yüksek, sap çukuru dar olmalıdır.

  III.            Cevizde hasattan sonra gölge, havadar ve rutubetsiz yerlerde muhafaza edilmelidir.

  IV.            Meyveleri mütecanis irilikte olmalı, küçük orta irilikte meyveleri olan çetin cevizler seçilmelidir.

    V.            Tohumluk cevizlerin mütecanis sürgün vermesi için, tohumlar 80-90 gün +4 ^O C ‘de soğuk depoda tutulmalı veya ekim zamanına kadar bu şartlara uygun yerlerde saklanmalıdır.

  VI.            Tohumların çimlenme oranı en az %80 olmalıdır. Çok sayıda yan kök yapabilen kuvvetli bir kök ve dalsız hızlı bir gelişme gösteren gövde yapısına sahip olmalıdır.

VII.            Verimsiz toprak ve elverişsiz iklim şartlarına dayanımı yüksek olmalıdır.

VIII.            Aşı yerinde kaynaşma ve uyuşma özelliği iyi olmalıdır.

  IX.            Toprakta barınan kök ve kök boğazı hastalık ve zararlılarına karşı dayanıklı olmalıdır.

AŞILAMA

Ceviz tohumlarından elde edilen çöğürlerin aşılanması için yama ve bilezik göz aşıları uygulanmaktadır. Bu aşılama şekli pratik olup, hem kolay uygulanmakta hem de aşılarının tutma oranı yüksek olmaktadır. Yaşlı ceviz ağaçlarına yapılacak aşılamada ise, yarma kalem aşısı ile üretilmeleri konusunda yapılan çalışmalardan olumlu sonuçlar alınmıştır.

Aşılama işleminde kullanılacak aşı gözü ve aşı kalemleri, araştırma kuruluşlarımızca önerilen standart çeşitlerimizden alınmalıdır. Ceviz yetiştiriciliği için kullanılacak çeşitler, en azından aşağıdaki özelliklere sahip olmalıdır.

       I.            Ağaçlar erken meyveye yatmalıdır. Tohumdan yetişen ağaçlar 12-15 yaşlarında verime yattıkları halde, seçimi yapılan ve aşılı çeşitler 3-5 yaşlarında verime yatmaktadırlar.

     II.            Periyodisite göstermeyen çeşitler olmalıdır. Yani her yıl meyve vermelidir.

  III.            Ağaçları verimli olmalıdır.

  IV.            Soğuklara ve güneş yanıklığına karşı dayanıklı olmalıdır.

    V.            Ağaçların gelişmesi sağlıklı olup, hastalık ve zararlılara karşı dayanıklı olmalıdır.

  VI.            Meyve iriliği bakımından taze olarak tüketilecek cevizlerde ortalama çap 38 mm' den, kurutmalık cevizlerde ise 29 mm' den büyük olmalıdır.

VII.            Meyve şekli düzgün-oval, mütecanis irilikte ve kabuklu dane ağırlığı 10 gramın üzerinde olmalıdır.

VIII.            Meyve içi kabuktan bütün olarak çıkmalı, iç randıman %50'nin üzerinde olmalıdır. İç rengi açık ve iç kabuk boşluğunu tamamen doldurmalı, normal şartlarda büzüşme yapmamalıdır.

DÖLLENME

Ceviz yetiştiriciliği için verimli çeşitlerin seçimi yanında, bu çeşitlerin döllenme biyolojilerinin bilinmesi ve tozlama zamanı birbirine uyan çeşitlerin seçilmesi, verimliliğin arttırılması için önem taşımaktadır. Bütün ceviz çeşitleri birbiri ile döllenmekle birlikte, tozlanma ve uyuşmazlık gibi problemler, erkek ve dişi çiçeklerin farklı zamanlarda açması ve olgunlaşmasından kaynaklanmaktadır. İyi bir tozlanma ve döllenme sağlayabilmek için, en az iki çeşitle bahçeler kurulmalıdır. Erken veya geç çiçek tozu veren çeşitler bir arada dikilmemelidir. Cevizler rüzgar ile tozlanır. Genç bahçelerde, çiçek tozu kaynağının 100-150 metre uzak olması, yeterli bir tozlanma için uygundur. Ağaçlar büyüyüp sıkıştığı zaman, çiçek tozları ağaçlar arasında serbestçe dolaşamayacakları için, tozlanacak ağacın çiçek tozu kaynağına uzaklığı en fazla 60-90 metre olmalıdır.

Bugüne kadar elde edilen sonuçlar içerisinde ceviz yetiştiriciliği yapmak isteyen üreticilerimize şu çeşitleri önerebiliriz:

		CHANDLER Pedro X UC 56-224 Melezidir. Amerikan menşeilidir. Orta –Geç dönemde çiçeklenir.Verimlidir. Ağaçları küçük taç yapar. İlkbahar geç donlarının problem olduğu ekolojilere tavsiye edilebilir.
		PEDRO Conway Mayette x Payne melezidir. Erken çiçeklenen çeşitler için tozlayıcı bir çeşit olarak kullanılır. Payne’den 15 gün sonra yapraklanır. Geç çiçeklenir Yan tomurcuklarda meyve verme oranı %65’dir. İç ceviz ağırlığı 5.6 gr, iç oranı %47, açık renkli iç ceviz oranı ise %85’dir. Kabuk yapışması zayıftır. Sıcak bölgelerde meyve kalitesi düşüktür. Ağacı küçük olup gelişme gücünü koruyabilmek için ağır bir budamaya gereksinim duyar.
		BİLECİK Kıyı bölgeler hariç, tüm bölgelerde yetiştirilir. Özellikle geç donların görüldüğü yörelere tavsiye edilir. Meyve salkımı 2-3'lü yapıdadır. %30 yan dallarda meyve yapar. İnce kabuklu, içi dolgun olup kabuktan kolay ayrılır. Tane ağırlığı 13 g, iç oranı %53, yağ oranı %68 ve protein oranı %18’dir. Kuru ceviz olarak tüketilmeye elverişlidir. Şebin, Yalova-3 ve Yavuz-1 (KR-2) çeşitleriyle tozlanır. Eylül ayı sonlarında hasat edilir.
		ŞEBİN Kıyı bölgeleri hariç, ceviz yetişen tüm yörelerde yetişir. Özellikle geç donların görüldüğü yerlere tavsiye edilir. Çok verimli, meyve salkımı 2-4'lü dür. Oval bir meyve yapısına sahiptir. İnce kabuklu, kabuktan kolay ayrılır. İçi dolgun, tane ağırlığı 12 g, iç oranı %63, yağ oranı %67, protein oranı %17 olup, çiçekleri homoganaus (erkek ve dişi çiçeklerin eş zamanlı açılması) olup kendine verimlidir. Bilecik ve Yavuz-1 (KR-2) çeşitleri ile tozlanır. Eylül ayı sonlarında hasat edilir.
		FERNOR Franguetta X Lara melezidir. Geç çiçeklenen Fransız orjinli bir çeşittir. Kesinlikle ilkbahar Geç donlarının problem olduğu ekolojilere tavsiye edilmelidir. Fernette ile tozlanır..Verimli bir çeşittir.
		FERNETTE Franguetta X Lara melezidir.Fransız orjinli verimli bir çeşittir. Geç çiçeklenir. Fernor ile tozlanır. Karasal iklimin hakim olduğu ekolojilere tavsiye edilmelidir.
		MIDLAND Erken çiçeklenen çeşitler için tozlayıcı bir çeşit olarak kullanılır. Çok verimli bir çeşittir. Yan tomurcuklarda meyve verme oranı %75dir. İç ceviz ağırlığı 11 gr, iç oranı % 52, açık renkli iç ceviz oranı ise %75’dir. Geç çiçeklenen bir çeşittir. Sıcak bölgelerde meyve kalitesi düşüktür. Ağacı küçük olup gelişme gücünü koruyabilmek için ağır bir budamaya gereksinim duyar.
		HARTLEY Hartley’in yan dallarda meyve verme oranı %5-10 arasında değişir. Bu çeşidi değerli kılan en önemli özelliği iç ceviz kalitesinin çok yüksek olmasıdır. Geç çiçeklenir. Yan tomurcuklarda düşük oranda meyve veren bu çeşit Payne çeşidine göre 15-17 gün daha geç yapraklanır. Geç yapraklanması nedeniyle bu çeşidin tozlayıcıları da geç yapraklanan çeşitlerden biri olan Franquette’dir. Kalp şekilli meyvelerinde ortalama iç ağırlığı 6.1 gr iç oranı ise %46’dır .
		PAYNE Çeşidin yan dallarda meyve verme oranı % 80-90 dır. Çeşitte polen saçımı ile dişi çiçeklerin reseptiv olduğu dönem iyi çakışmaktadır. Erken çiçeklenen bir çeşittir. Hasat zamanı Eylül ortasıdır. % 50 iç randımanı olan çeşidin meyve iriliği ise orta-küçük gurup içinde bulunmaktadır. İç ceviz ağırlığı 5.7 gr’ olup kabuk yapışması çok iyidir. Meyve şekli oval olup iç oran %50 ve açık renkli iç oranı ise %50-70 arasındadır.
		SERR Yan dallarda meyve verme oranı % 30-50 arasında değişir ve yapraklanma Payne çeşidinden yaklaşık bir gün daha öncedir. Çok erken çiçeklenir. Hasat zamanı, erken-orta periyot olarak belirlenmiştir. Antraknoza çok hassastır. İri meyvelere sahip olan çeşidin iç randıman oranı yaklaşık % 60’dır. İç ceviz ağırlığı 7.8 gr, açık renkli iç oranı ise %70-80’dir.
		FRANQUETTE Eski bir Fransız çeşididir. Çeşidin yan tomurcuklarda düşük oranda meyve vermesi, iri ağaçlı olması ve nispeten düşük verimli olması nedeniyle bu çeşit son yıllarda sınırlı olarak dikilmektedir. Franquette ilkbahar geç donlarının yaygın olarak gözlendiği ve yağmurların sık rastlandığı yerlerde kullanılır Chandler ve Hartley için tozlayıcı çeşit olarak seçilmiştir. Küçük meyveli olup iç ağırlığı 5.3 gr, iç oranı %46-47, iç rengi ise genellikle çok iyidir. Scharsch-Franquette ağaçları dikine, çok kuvvetli gelişir
		YALOVA 1 Salkımda meyveler 1-2'li olup, kabuk orta kalınlıkta, az pürüzlü, oval şekilli bir çeşittir. Meyve ağırlığı 16 g, iç oranı % 49'dur. Yağ oranı % 70, protein oranı % 23 olup, kabuktan ayrılması kolaydır. Genellikle sahil ekolojilerinde yetiştirilmesi tavsiye edilir. Kuru ve taze ceviz olarak tüketilmeye elverişlidir. Erken çiçeklenir Yalova-4, Kaplan-86 ve Şebin çeşitleriyle tozlanır. Eylül ayının ortalarında hasat edilir.
		YALOVA 3 Salkımda meyveler 2-3'lü oluşur. İnce kabuklu ve ovalimsi bir meyve şekline sahiptir. Meyve ağırlığı 13 g, iç randımanı %53'dür. Yağ oranı %69, protein oranı %21 olup, kuru ceviz olarak tüketilmeye elverişlidir. Kabuktan ayrılması kolaydır. Sahil bölgelerinde yetiştirilmesi uygundur. Erken çiçeklenir. Yalova-1, Bilecik ve Tokat-1 (60 TU-1) çeşitleriyle tozlanır. Eylül ayı sonlarında hasat edilir.
		YALOVA 4 Yayvan, dik dallı ağacı orta kuvvette gelişme gösterir. Özellikle kıyı bölgelerimizde yetişebilir. Erken çiçeklenir. Meyveler 2-5'li oluşur. Meyve içi dolgun olup kabuktan kolay ayrılır. Tane ağırlığı 13 g, iç oranı %52, yağ oranı %69, protein oranı %17’dir. Kuru ceviz olarak tüketilmeye elverişlidir. Yalova-1 ve Kaplan-86 çeşitleriyle tozlanır. Eylül ayı sonlarında hasat edilir.
		GÜLTEKİN 1 Ceviz yetişen tüm bölgelerde yetişir. İyi kaliteli ve albenisi olan meyvelere sahiptir. Kabuktan kolay ayrılır. Geç donların görüldüğü yerlerde yetiştirilmesi tavsiye edilir. Verimsiz bir çeşittir. Meyve salkımı 1-2'li olur. Tane ağırlığı 17 g, iç oranı %40, içi dolgun, açık beyaz renkli olup, taze ve kuru olarak tüketilmeye elverişlidir. Şebin ve Bilecik çeşitleriyle tozlanır. Eylül ayının ortalarında hasat edilir.
		KAPLAN 86 Dik, yayvan bir taç gelişmesi gösterir. Özellikle kıyı bölgelerde yetiştirilmesi tavsiye edilir. Taze ceviz olarak tüketilmeye elverişlidir. Normal cevizlerden daha büyük meyveli olması dikkat çekicidir. Tane ağırlığı 24 g, iç oranı %40, protein oranı %16, yağ oranı %68'dir. Bir yıl çok, bir yıl az meyve verir. İçi orta dolgunlukta olup, Yalova-1, Yalova-3 ve Şebin çeşitleriyle döllenir. 15 Ağustos’tan itibaren hasat edilir.
		YAVUZ 1 Ceviz yetişen tüm bölgelerde yetişir. Özellikle geç donların görüldüğü yerlerde yetiştirilmesi tavsiye edilir. Verimsiz bir çeşittir. Nisbi Periyodisite görülür. Meyvesi oval şekilli olup, kabuktan çok kolay ayrılır. Tane ağırlığı 17.4 g, iç oranı %56, içi dolgun, beyaz renklidir. Kuru ve taze ceviz olarak tüketilmeye elverişlidir. Eylül ayı sonlarına doğru hasat edilir. Tozlayıcısı Şebin, Yalova-3 ve Bilecik çeşitleridir.
		MARAŞ 18 Meyve ağırlığı 15,50gr. dır. İç ağırlığı 8,21gr, iç oranı %56,21 dir. İç rengi açık sarı (beyaz) kabuk kalınlığı 1,12mm. dir. Genel anlamda; Meyve yetiştiriciliği açısından uygun toprak yapısına sahip, sulama suyu bulunan, sık sık ve aniden hava sıcaklık değerlerinin sert bir biçimde düşmediği 750 ile 1.500 rakımlı bölgeler için tavsiye edilebilir.
		TOKAT 1 Dik, yayvan bir taç gelişmesi gösterir. 5 yaşındaki bir ağacın ortalama verimi 5-6 kg'dır. Çok ince kabuklu, içi dolgun, beyaz renklidir. Kabuktan kolay ayrılır. Meyve şekli yuvarlak olup, tane ağırlığı 12g, iç oranı %63, protein %23, yağ oranı %71'dir. Eylül ayının ortalarında hasat edilir. Yalova - 1, Yalova - 3 ve Şebin çeşitleridir. Ceviz yetişen tüm bölgelerde yetiştirilebilir. Taze ve kuru ceviz olarak tüketilmeye elverişlidir.